Zaimki jaki i który. Czy są żelazne zasady ich stosowania? Moim zdaniem są konstrukcje, w których można użyć jednego lub drugiego i nie będzie to błędem. Może być inne znaczenie, ale chyba nie można mówić o błędzie. Proszę o odpowiedź i kilka TRUDNYCH przykładów. Tu kilka moich:

Nauczyli się go od rodziców i środowiska, w jakim dorastali.
Chwila, o jakiej nawet nie marzyłem, nadeszła.
Wybrała melodię, jaką matka bardzo lubiła.
To jest samochód, o którym marzę.

Ostatnimi czasy mnoży się (o dziwo – w miarę legalnie!) używanie przez kobiety nazwisk w formie męskiej, typu Zofia Biały, Anna Zimny. Moim zdaniem jest to paranoja, ale ciekaw jestem, jak zapatrują się na to językoznawcy, jak również na… prawdopodobną sytuację odwrotną (wszak mąż zgodnie z prawem może przyjąć nazwisko żony!): Jan Kowalska, Piotr Biała itp.
Pozdrawiam serdecznie!

Witam serdecznie,
moje pytanie odnosi się do określania miar kątów. Mówimy np. kąt czterdzieści pięć / dziewięćdziesiąt stopni czy kąt czterdziestu pięciu / dziewięćdziesięciu stopni?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam,
Felicyta

Dzień dobry,
czytając książkę podróżniczą, natrafiłam na słowa Keczuanka, Keczuanin, Keczuanie, Keczuan, keczuański. Czy są to formy poprawne? W słowniku ortograficznym wyraz Keczua oznaczony jest jako nieodmienny. Z góry dziękuję za rozwianie moich wątpliwości.
IB

Witam serdecznie,
chciałabym prosić o odpowiedź na pytanie, czy imiesłów przymiotnikowy czynny może występować w funkcji podmiotu. Mówię tutaj o sytuacji, gdy we wcześniejszej części wypowiedzi podmiot był wyrażony, przez co w zdaniu z imiesłowem, ten ostatni jasno można wiązać z podmiotem z wcześniejszych zdań. Na przykład cała wypowiedź dotyczy kapłana. W zdaniu o posłudze sakramentalnej użyłam słowa konsekrujący (w domyśle: kapłan). Czy taka konstrukcja jest poprawna?

W ostatnich latach postępuje daleko idące rugowanie zaimka który i zastępowanie go, często w bardzo rażący sposób, zaimkiem jaki. Wydaje mi się, że który określa coś, definiuje, wskazuje ku czemuś, podczas gdy jaki odnosi się do jakości, cech charakterystycznych. Czy mam rację? Jak Pan by je rozróżnił?
M.S.

Profesor Jan Miodek w ostatnim programie „Ojczyzna polszczyzna” po raz już któryś z rzędu używał słów: morfonologia i morfonologiczny. Mam pytanie: czy to formy oboczne do morfologia i morfologiczny, czy to co innego, czy może wreszcie trzecia możliwość, że prof. Miodek, mówiąc w ten sposób, popełnia błąd?

Dzień dobry,

w ostatnim czasie zacząłem się zastanawiać jaka jest etymologia wyrażenia „najeść się wstydu” i podobnego „najeść się strachu”?

Proszę o ocenę poprawności użycia przymiotnika naprawczy w następujących zdaniach:
1) Zanim przystąpi się do wypełniania szczelin i ubytków, trzeba sprawdzić, jak gruba może być warstwa naprawcza.
2) Podobnie jak wszystkie materiały naprawcze, zaprawy montażowe mają bardzo krótki czas wiązania.
Czuję, że takie rozszerzenie znaczenia tego przymiotnika w stosunku do niebudzącego wątpliwości warsztatu naprawczego nie jest stosowne, ale… z drugiej strony pierwsze użycie wydaje się nieco lepsze niż drugie.

Natknęłam się ostatnio na intrygujący problem, czytając reklamę sklepu z akcesoriami dla dzieci zaskoczyło mnie użycie określenia „nasi milusińscy”, które w mojej świadomości dotyczy psów i kotów, a nie dzieci. Wiem, że definicja słownikowa mówi o dzieciach, ale wpisanie hasła w wyszukiwarkę daje znacznie więcej wyników związanych ze zwierzętami domowymi. Skąd wzięła się ta rozbieżność i kiedy słowo zaczęło zmieniać znaczenie? Sama mam 30 lat i nigdy bym tak o dzieciach nie powiedziała.